Αξιότιμοι Κύριοι,

Αρχικά, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι το πρόβλημα στη χώρα μας δεν έγκειται στο σχεδιασμό και στη διαμόρφωση του επιχειρηματικού πλαισίου μέσα στο οποίο καλούνται να επιχειρήσουν Έλληνες και ξένοι επενδυτές, το οποίο ενίοτε γίνεται με σοφία και έμπνευση. Η κακοδαιμονία οφείλεται στην αυτοκαταστροφική συνήθεια της πολιτείας να ακυρώνει η ίδια τις δικές της ρυθμίσεις και να ανατρέπει αιφνιδιαστικά το περιβάλλον μέσα στο οποίο οι επενδυτές έχουν σχεδιάσει, υλοποιήσει και λειτουργήσει τα επιχειρηματικά τους σχέδια. Ακόμα και αν υπάρχουν αδύνατα σημεία στο εν λόγω σχέδιο στήριξης, ή εν γένει σε οποιοδήποτε σχέδιο, εάν οι κανόνες είναι ευκρινείς και εξαρχής γνωστοί, επαφίεται στους επιχειρηματίες να τους αξιολογήσουν και να αποφασίσουν αν θα επενδύσουν ή όχι. Η πολιτεία δε, δύναται να προσαρμόζει συνεχώς τα κίνητρα,  ανάλογα με την ανταπόκριση των επενδυτών και την πρόοδο στην επίτευξη των στόχων που έχει θέσει, επιτείνοντας ή περιορίζοντάς τα  μόνο για τους νέους επενδυτές πριν αυτοί επενδύσουν και ποτέ εκ των υστέρων και αναδρομικά σε όσους το έχουν ήδη πράξει.

Ως Σύλλογοι Παραγωγών Φ/Β στα Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά (ΜΔΝ) είμαστε υπέρ της μεταρρύθμισης στον μηχανισμό στήριξης των ΑΠΕ μέσω της υποχρεωτικής συμμετοχής των νεοεισερχόμενων έργων στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς αυτή θα εξασφαλίσει εφεξής την ορθολογική ανάπτυξη του κλάδου, συνδυάζοντας τα δυναμικά μεταβαλλόμενα κίνητρα με την δυνατότητα «σφιχτού» ελέγχου εκ μέρους της πολιτείας στην είσοδο νέων μονάδων, προκειμένου να μην επαναληφθούν οι αστοχίες και οι ολιγωρίες του παρελθόντος.

Ταυτόχρονα, υπερθεματίζουμε τις παρεμβάσεις των φορέων εκπροσώπησης «ΕΛΕΤΑΕΝ» και «ΣΠΕΦ» οι οποίες πρέπει σε μεγάλο βαθμό ή εν συνόλω να ληφθούν υπόψη πριν την έκδοση του τελικού σ/ν, ακόμα και αν αυτό επιφέρει σημαντικές καθυστερήσεις στην επιθυμητή ημερομηνία θέσης σε εφαρμογή του νέου πλαισίου.

Εν συνεχεία, παρατηρούμε με μεγάλη μας χαρά ότι στο σχέδιο διαβούλευσης έχουν υιοθετηθεί και ενσωματωθεί τα δύο κυριότερα εκ των επιχειρημάτων μας, τα οποία χρησιμοποιούμε ως βασικές παραδοχές εργασίας στις εκθέσεις των Συλλόγων μας:

1. Συγκεκριμένα, στην Ενότητα 3.1 «Παράμετροι Διαμόρφωσης Κόστους Κατασκευής» και δη στους Πίνακες Ι & ΙΑ οι Φ/Β σταθμοί στα ΜΔΝ παύουν να αποτυπώνονται ως ξεχωριστή κατηγορία όσον αφορά την υπολογιζόμενη ενεργειακή απολαβή τους και συγκεκριμένα, εφαρμόζεται κοινός συντελεστής χρησιμοποίησης CF=17% (δηλαδή περίπου 1500kWh/kW), τόσο για τους Φ/Β σταθμούς του ΔΣ όσο και για αυτούς των ΜΔΝ. Η παραδοχή αυτή τερματίζει επιτέλους -και με τη σφραγίδα της πολιτείας- το μύθο της δήθεν «καλύτερης ηλιοφάνειας των 1700kWh/kW», δηλαδή CF=19,5%, που οδήγησε αρχικά στην στοχοποίηση (αυθαίρετη παραδοχή για τον υπολογισμό των τιμών της ΥΑΠΕ/Φ1/1288/9011 – ΦΕΚ 1103B’/02-05-2013) και εν τέλει στην οικονομική καταστροφή των Φ/Β σταθμών στα ΜΔΝ, μέσω αναδρομικών περικοπών στις συμβατικές τιμές τους (New Deal – Ν.4254/2014).

Επί του ιδίου ζητήματος και στην ίδια ενότητα αναγράφεται πως «Αξίζει να αναφερθεί ότι σε ορισμένες τεχνολογίες ο συντελεστής χρησιμοποίησης προσδιορίστηκε απολογιστικά βάσει της πραγματικής παραγωγής σταθμών», πράγμα που αποτελούσε ανέκαθεν σύνθημα των Συλλόγων μας και το οποίο, αν και παντελώς αυτονόητο, περιέργως και αδίκως ποτέ δεν έτυχε αποδοχής. Συγκεκριμένα, χάρη στα αναλυτικά στατιστικά στοιχεία που δημοσιοποιεί ο ΔΕΔΔΗΕ, υπάρχει η δυνατότητα επακριβούς υπολογισμού της μέσης ενεργειακής απολαβής για σταθερά συστήματα στα ΜΔΝ, η οποία ανέρχεται σε 1.567kWh/kW, επιβεβαιώνοντας φυσικά και τα στοιχεία που λαμβάναμε ως παραδοχές κάνοντας χρήση των διαθέσιμων υπολογιστικών μοντέλων (PVGIS, SolarGIS κλπ.).

Για πρώτη φορά λοιπόν η πολιτεία παραδέχεται το αυτονόητο, δηλαδή ότι η Ελλάδα είναι μία και ενιαία. Φυσικά όλοι γνωρίζουμε ότι το ηλιακό δυναμικό είναι πιο έντονο στα νότια παρά στα βόρεια, αλλά στην Νότια Ελλάδα ανήκει και η Πελοπόννησος που εντάσσεται στο ΔΣ, ενώ τα Νησιά του Βορείου Αιγαίου που ανήκουν στα ΜΔΝ έχουν ηλιοφάνεια παρόμοια με της Θεσσαλονίκης. Αντίστοιχα, η ομάδα εργασίας θα μπορούσε να χωρίσει την Ελλάδα σε ζώνες υψηλού και χαμηλού αιολικού δυναμικού (ήδη τέτοιος διαχωρισμός σε ζώνες προτεραιότητας και καταλληλόλητας υπάρχει από το Ειδικό Χωροταξικό για τις ΑΠΕ του 2008) και να θεσπίσει διαφορετικές τιμές αποζημίωσης της αιολικής kWh για κάθε ζώνη. Όμως, λειτουργώντας με γνώμονα την λογική και την καλή πρακτική, κανένα από τα δύο δεν έπραξε, προκειμένου να μην παράξει αδικίες από «σκαλοπάτια», παρόμοιες με αυτές που υπέστησαν τα Φ/Β στα ΜΔΝ από το New Deal.

2. Εν συνεχεία, στην Ενότητα 5, καθορίζεται ειδικός μηχανισμός για την απομείωση της τιμής πώλησης της kWh του κάθε έργου, ανάλογα με το ύψος και το είδος της ενίσχυσης που έλαβε (κεφαλαιακή ή άλλη ισοδύναμη). Η μείωση αυτή είναι ίση με την επίπτωση που είχε η λήψη της ενίσχυσης στο Σταθμισμένο Κόστος Παραγωγής Ενέργειας (LCOE) του εκάστοτε σταθμού, καθώς ανάγεται υπολογιστικά σε επίπεδο εγχεόμενης kWh για ολόκληρο τον κύκλο ζωής της επένδυσης. Όπως το σχέδιο διαβούλευσης καταλήγει: «Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται ότι η συγκεκριμένη επενδυτική ενίσχυση που έχει λάβει το οποιοδήποτε έργο ΑΠΕ, θα απομειώνει ισοδύναμα το ύψος της ενίσχυσης λειτουργίας που έχει να λαμβάνει».

Το παραπάνω αποτελεί επί της ουσίας το καταστάλαγμα των προτάσεών μας για την θεραπεία της πασιφανούς  αδικίας που υπέστησαν οι Φ/Β σταθμοί με ενίσχυση (ΜΕ) και ειδικά αυτοί στα ΜΔΝ, των οποίων η ενίσχυση κυμάνθηκε σύμφωνα με επίσημα στοιχεία μόλις από 22%-30%, και οι οποίοι δίκην τιμωρίας καλούνται να επιστρέψουν την επιχορήγηση από 4 έως 7 φορές στον Ειδικό Λογαριασμό, μέσω της επιπρόσθετης μείωσης που υπέστησαν στην συμβατική τιμή πώλησης.

Αξιότιμοι Κύριοι,

Παρατηρούμε ότι το εν θέματι σχέδιο διαβούλευσης έρχεται να επιβεβαιώσει το ορθόν των επιχειρημάτων μας, ενώ μετά από δύο χρόνια σκληρού αγώνα είμαστε πλέον σίγουροι ότι η διοίκηση του ΥΠΕΝ και οι συναρμόδιοι φορείς έχουν καταλάβει το δίκαιο των αιτημάτων μας.

Καθώς είναι κοινώς αποδεκτό από τον επιχειρηματικό κόσμο πως η αναδρομική αθέτηση των συμβάσεων με το Ν.4254/2014 έπληξε την εμπιστοσύνη των επενδυτών για οποιαδήποτε επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα, αλλά κυρίως στον κλάδο της ενέργειας που το παρόν νομοσχέδιο αφορά, θεωρούμε μεγάλη ευκαιρία να ενταχθεί στο προς ψήφιση σ/ν αρμοδιότητας ΥΠΕΝ, τροπολογία που να διορθώνει τα κακώς κείμενα του Ν.4254/2014 σε βάρος των ιδιοκτητών Φ/Β σταθμών στα ΜΔΝ, καθώς και όσων έχουν τύχει ενίσχυσης του Ν.3299/2004.

Τέλος, αν έχουν μείνει έστω ψήγματα σεβασμού της πολιτείας προς τους παραγωγούς και αν υπάρχει βούληση έστω και για μερική αποκατάσταση της τρωθείσας επενδυτικής αξιοπιστίας της χώρας μας, επιβάλλεται να γίνει πράξη η επίκληση του νομοθέτη για ανάκτηση των απωλειών εσόδων που έχει επιφέρει το New Deal και η μετατροπή της προσχηματικής και αλυσιτελούς επταετούς επέκτασης των συμβάσεων σε ουσιαστικό αντισταθμιστικό μέτρο, ορίζοντας ως τιμές πώλησης για την επέκταση τις καθαυτές τιμές του New Deal. Μάλιστα, όχι με οριζόντιο τρόπο για 7 χρόνια, ανεξαρτήτως βαθμού «κουρέματος», αλλά για όσο χρόνο χρειάζεται ώστε να ανακτηθούν άτοκα οι συσσωρευμένες απώλειες που υπέστη ο εκάστοτε παραγωγός.

Υπό το πρίσμα αυτό, ζητούμε την άμεση σύγκληση ομάδας εργασίας, παρόμοιας σύνθεσης με την δική σας, η οποία με την συνδρομή των Συλλόγων μας, θα μεριμνήσει προκειμένου να διορθωθούν επιτέλους οι αδικίες και να επέλθει πραγματικά η προτασσόμενη «εξίσωση των οικονομικών αποδόσεων των έργων» η οποία προς το παρόν αποδεικνύεται «κενό γράμμα».